دوچو دی بوئونین سنیا
حدود 60/1250 تا 19/1318، ایتالیایی
دوچّو دی بوتونین سِنیا برجسته‌ترین نقاش زمان خود در سیه‌نا بود. تا آنجا که می‌دانیم، او تمام دوران کاری خود را در این شهر گذراند ولی برخی از پژوهشگران معتقدند که وی احتمالاً در فلورانس و آسیزی نیز کار کرده است.
جایگاه دوچو در نقاشی سیه‌نا مشابه جایگاه هنرمند معاصرش جوتو در نقاشی فلورانس است. او نیز از قراردادهای خشک هنر بیزانس فاصله گرفت تا سبک طبیعت‌گرایانه‌تر و انسانی‌تری خلق کند. جوتو بزرگ‌ترین آثار خود را در قالب فرسکو ارایه می‌داد و به خاطر عظمت فرم و شور احساسی آثارش برتری داشت ولی دوچو بر نقاشی روی تخته متمرکز بود و به حساسیت خطوط، احساسات ملموس و رنگ‌پردازی زیبای آثارش شناخته می‌شد. آثار وی در طول قرن چهاردهم و حتی تا قرن بعد از آن در سیه نا بسیار تأثیرگذار بودند.
آثار كليدي
مدوناي روچلاي، 1285؛ مائستا، 1308- 1311؛ مريم باكره و كودك با مقدسين، حدود 1310 تا 1315
